Chopin grał i tworzył na tym instrumencie w latach 1848-49. Wypożyczony od firmy Ignace Pleyel & Comp^ie., znajdował się w trzech ostatnich mieszkaniach Chopina: 9, Square d’Orléans; 74, rue de Chaillot; 12, place Vendôme.
Tabliczka dokumentująca użytkowanie fortepianu przez Chopiona została wytworzona i przytwierdzona do instrumentu z inicjatywy Jane Wilhelmiony Stirling. Zgodnie z zapisami w Księdze Produkcji fabryki Pleyela fortepian o nr. 14810 został wyprodukowany (zszedł z linii produkcyjnej) w dniu 10.08.1848 r po czym jeszcze w sierpniu tego roku został wypożyczony Fryderykowi Chopinowi o czym jest poczyniona wzmianka, tamże, w Księdze Sprzedaży Pleyela jest zapis ,że w dniu 11 pażdziernika 1849 r Jane Stirling zapłaciła za instrument 1900 Fr (cena fabryczna 2200 Fr)
Fortepian został przekazany przez J. W. Stirling Ludwice Jędrzejewiczowej łącznie z krzesłem, oba przedmioty zostały wymienione w wykazie autografów i pamiątek po Fryderyku Chopinie sporządzonym ok. 1888 roku przez wnuczkę Ludwiki, Józefę (autograf w kolekcji MFC, nr inw. M/685).

W zbiorach MFC znajdują się fotografie fortepianu ze stojącym obok krzesłem (nr inw. M/1316, M/1317). Można przypuszczać, że zostały one wykonane podczas Pierwszej Polskiej Wystawy Muzycznej zorganizowanej w 1888 roku w Pałacu Krasińskich przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie.

Fortepian był eksponowany także w 1932 roku na I Wystawie dokumentów i pamiątek Chopinowskich zorganizowanej przez Warszawskie Towarzystwo Muzyczne i Muzeum Narodowe w Warszawie.

W publikacji: Oscar Comettant, „Un Nid d’autographes lettres inédites […]”, Paryż 1886, zamieszczona jest informacja o ostatnim fortepianie Chopina, który został rzekomo udostępniony autorowi w wytwórni „La Maison Pleyel et Wolff”, jako jej własność. Informacja ta, rozpowszechniona przez prasę polską ("Tygodnik mód i powieści" nr 13 z 28 marca 1885) skłoniła rodzinę Chopina do podjęcia sprostowania. W liście Henryka Jędrzejewicza z 25 maja 1885 roku zawarta jest prośba o podanie przez wytwórnię numeru seryjnego przedmiotowego fortepianu w celu wyjaśnienia zaistniałego nieporozumienia.
W odpowiedzi Auguste Wolff poinformował że firma w Paryżu posiada fortepian numer 7267 należący uprzednio do rodziny Obreskow, zakupiony na licytacji w 1862 roku. Źródłem nieporozumienia stała się umieszczona na wieku instrumentu tabliczka potwierdzająca, że przez dwa lata znajdował się w posiadaniu Fryderyka Chopina. Być może ten właśnie fortepian był eksponowany na wystawie „FRÉDÉRIC CHOPIN EXPOSITION DE TABLEAUX, GRAVURES, MANUSCRITS […]” w Bibliotece Polskiej w Paryżu w 1932 roku. Instrument został opisany pod poz. 212 jako „Piano de concert de F. Chopin, Coll. De la Maison Pleyel, Paris”.