„Musikalisches Opfer” BWV 1079 to cykl utworów (dwa ricercary, 10 kanonów i sonata triowa), skomponowanych przez J. S. Bacha na temat podany przez króla pruskiego Fryderyka II i jemu dedykowanych.

Aloys Fuchs, muzyk, muzykolog, kolekcjoner. Jego kolekcja autografów muzycznych zawierająca m.in. rękopisy rodziny Bachów, Glucka, Haydna, Beethovena, Chopina, była bardzo wysoko oceniana przez współczesnych.

W 1831 roku Aloys Fuchs ofiarował Chopinowi również autograf Ludwiga van Beethovena (szkice na fortepian), opatrzony dedykacją: „Dem Herrn Fr. Chopin | von seinem Verehrer und Freund | im Juni [1]831 Aloys Fuchs [per manu propr]ia” i adnotacją „Skizzen von Ludw. v. Beethoven’s Hand” (z kolekcji André Meyera, od 2012 do 2014 roku w zbiorach Musée des Lettres et Manuscrits w Paryżu). Według redaktorów „Korespondencji Fryderyka Chopina” (Warszawa 2018), autograf ten mógł zostać włączony przez Chopina razem z kopią kanonu Bacha do jednego albumu.
Z kolei Chopin obdarował Fuchsa autografem Mazurka f-moll op. 7 nr 3 oraz Ronda C-dur [op. 73] w wersji na 1 fortepian. Wymiana pamiątkowych wpisów nastąpiła przed wyjazdem Chopina z Wiednia do Paryża, pomiędzy 1 maja a 25 czerwca 1831 roku.

Karta z wpisem Fuchsa zachowała się w kolekcji zstępnych Chopina, rodziny Ciechomskich, obok ośmiu innych kart pochodzących z tego samego bądź równolegle używanego przez Chopina albumu. Wszystkie te karty znajdują się w kolekcji Muzeum Fryderyka Chopina. Z uwagi na rodzaj użytego do produkcji papieru, można przypuszczać, że:
album z kartami bez ornamentów zawierał wpisy oznaczone obecnie numerami inwentarzowymi M/302-306, M/315-316,
album z kartami ozdobnie tłoczonymi na brzegach zawierał wpisy oznaczone obecnie numerami inwentarzowymi M/308, M/322. Na takim samym papierze zapisany jest autograf-podarunek Fryderyka Chopina dla nieznanego adresata zanotowany w Stuttgarcie w 1836 roku, w kolekcji MFC numer inwentarza M/339.